Ayten SAZ-Bir Sayfaya Şiir

 Ayten SAZ

BİR SAYFAYA ŞİİR

 

Uykudan henüz uyanmışken şehir,

Yılkılar gözlüyordu pencerede bir şubat gecesi

Kaybetmişti esrarını

Kırgındı, pencereden bakan gece

Kırgın suretine

Bilenmek mi dilinmek mi sorusuna yanıt

Arayan demokrattı yalnız ve sarhoş

Bir aşka kanıt

Stockholm'daydı izleri kan elleri

 

Yürüyordu gecenin üç sularına.

İnanıyordu Nietzsche kadar tanrıya

Tanrıdan mıydı annesine savaş açtıran

Yalnızlık yoksa

Yıllar mı geçmişti ölümünün üstünden?

Aşk -kıydı- mıydı suskun yaralarına merhem

Evet, susuyor ve kapanmıyordu yara.

Şehirlerin vakarlı sessizliği boğuyorken

İfritten kaygılı bekleyişi,

Umursamaz dudakları gecede

Terk edilmiş bir genç kız gibi gülümsüyordu.

Ay batıp doğarken ölümlü güneş, şehir

Neon ışıklı dev cafe tabelalarının ışıkları altında

Aydınlanıyordu.

 

Ve evet diyordu parıltılı açlığa

Sirkeci garı üşüyordu.