Yunus ER-Koronavirüsün Gölgesinde Yeni Atanmış Bir Öğretmenin Hikâyesi

 

Sümeyye YILMAZ

MASAL YA

     Bir varmış bir tane daha varmış…

     Çoook çoook eski zamanlarda iki kuş yaşarmış. Hafifçe iri olanın adı Cesur, hafifçe minik olanın adı Zarif’miş. Cesur, cesur olduğundan diyardan diyara uçar bir türlü bir yere bağlanamazmış. Zarif’se bir yeri vatan belledi mi ayrılamazmış asla.

Bir gün gelmiş bu iki kuşun yolları kesişmiş. Birlikte şakıyıp birlikte uçmuşlar… Cesur zarifleşmiş, Zarif cesurlaşmış zamanla. Yani bu iki kuş birbirine âşık olmuş.

Cesur’un göç zamanı gelmiş, bahar geliyor ya. Cesur cesaret vermiş Zarif’e “Gel benimle yeni diyarlara!” demiş, cesur ya. Zarif kıramamış sevdiğini kabul etmiş, zarif ya.

Uçmuşlar da uçmuşlar. Konmuşlar tekrar uçmuşlar. Zarif hayran kalmış gökyüzünün hiç görmediği mevsimlerine. Yine uçmuşlar çok uçmuşlar, bir türlü varamamışlar. Okyanuslar aşmışlar yine de konamamışlar.

Yorgun düşmüş Zarif. Alışık değil ya… Hastalanmış galiba, grip olmuş.

Cesur sevdiğinin bu haline çok üzülmüş ancak elinden bir şey gelmezmiş. Ay da geçmiş ama Zarif günden güne daha da süzülmüş daha da incelmiş. Ama Cesur’un artık gitmesi gerekirmiş göçmen ya...

Zarif dayanamamış sevdiğinin bu haline ”Sen git ben kalırım.” demiş zarif ya.

Cesur direnmiş “Gitmem” demiş. Ama mecbur ya, gitmiş.

Cesur, aklı sevdiğinde uçmuş da uçmuş. Aklı sevdiğinde ya görmemiş avcıyı, düşmüş bir tuzağa. Almış bunu avcı götürmüş de götürmüş. Sonunda da varmışlar ama.

Meğer avcı Zarif’i de yakalamış.

İyileştirmiş, masal ya.

Cesur’un da yaralarını sarmış, masal ya.

Avcı, avcı değilmiş; masal ya.

Âşıklar tekrar kavuşsun diye masalcının bahanesiymiş. Sevenler hep kavuşsunmuş, böyle dermiş masalcı. Zaten hemen de kavuşturmuş, neden kavuşmasınlarmış zaten, sonuçta masal ya.

Ve tekrar gökyüzü onların şuh kahkahalarına kavuşmuş. 

Cesur sevdiğinden onun yapamayacağı şeyler istemekten vazgeçerek adının hakkını vermiş. 

Zarif de sevdiğini asla yalnız bırakmayacağına her koşulda yanında olmaya söz vererek adının hakkını vermiş.

Aşk ya ferman dinlemezmiş. Böyle demiş masalcı. Gökyüzü bu masalı Cesur ve Zarif’ten dinlermiş, insanlar da küçük bir kızdan.

Masalcı eklemiş masalın sonuna, cesaret ve zarafet versin diye bütün aşklara, yaşarken kavuşmayı göze alabilsinler diye:  “Hayat kısa ya, kuşlar uçuyor ya…”